U literaturi sam naišla na jedan statistički podatak, koji je objavila Agencija za nacionalnu bezbjednost, 2000. god. u Japanu, koja navodi da je u toj godini samoubistvo izvršilo 31 957 osoba. Među uzrocima samoubistva ističe se određena fizička bolest, koju je imalo 34.9% osoba koje su izvršile samoubistvo. 

Suicidalno ponašanje je pojava u čijem ostvarivanju umnogome utiče međusadejstvo ličnosti počinioca suicida i okolnosti u kojim se jedinka nalazi. U velikom procentu slučajeva motivacija za samoubistvom proističe iz personalnih karakteristika počinioca suicida i životnih okolnosti u kojima se u tom trenutku nalazi osoba, a koji prevazilaze njegove snage ličnosti da izađe na kraj sa aktuelnom krizom. Osoba suočena sa neuspjehom, a kada se nagomilaju životni problem, bilo porodični, finansijski, problemi na poslu, a koje procjenjuje da nije u stanju da riješi, razvija sklonost ka samodestruktivnim radnjama i samoubistvu.

Suicidalne radnje su kompleksno ponašanje i ne možemo ga samo svesti na duševnu bolest. U praksi se razumijevanje suicida najlakše objašnjava kod osoba koje pate od neke mentalne bolesti. Faktor rizika za suicid predstavljaju pojedini  dinamski i genetski aspekti koji su prisutni kod depresivnih poremećaja, bipolarnog afektivnog poremećaja, shizofrenije, a nerijetko se suicid dogodi kod osoba u postraumatskom stresnom poremećaju i kod osoba koje boluju od zavisnosti od psiho-aktivnih supstanci.

Specifični simptomi koji su prisutni kod osoba pod rizikom od suicida, a koje pate od psihičkih smetnji su: razdražljivost; dugotrajna nesanica; nekontrolisana agresivnost; depresivna ispoljavanja; povezanost sa biološkom životnom krizom, bilo da je riječ o adolescentnom periodu ili trudnoći; problemi u samopouzdanju; neizlječiva bolest; hipohondrijska fiksacija; zavisnost od alkohola, itd.

Kada se rizik od suicida povećava?

Kada postoji predistorija takvog ponašanja;
Ukoliko u porodici postoji počinjeni suicid;
Ukoliko osoba verbalno saopštava da razmišlja o suicidu;
Ukoliko postoje snovi o samouništenju;
Ukoliko se osoba nalazila u nestabilnom stanju, nakon koga ispoljava neprirodnu smirenost;
Itd.

Suicid može imati višestruke manifestacije. Nekada je pokazatelj slobodne volje počinioca, u situacijama kada se životne okolnosti suprostavljaju njegovim principima i idealima. Suicid se posmatra kao izlaz iz situacije koja se procjenjuje u društvenom okruženju koje po percepciji pojedinca nalikuje mjestu u kom su izgubljene normativne vrijednosti u tolikoj mjeri da on ne pronalazi izlaz i kada doživljava da je pod velikim pritiskom.

Sucid je u nekim situacijama poruka koju pojedinac želi uputiti bliskim ljudima ili društvenom kontekstu, kada se okolina posmatra kao nepodnošljiva i nepovoljna za dalji život.

Česti faktori u sredini koji se posmatraju kao okolnosti rizika su: disfunkcionalna porodica; gubitak nekog ili nečeg važnog; profesionalni ili finansijski problemi; postojanje prepreka u ostvarivanju životnih ciljeva; gubitak pripadnosti određenoj grupi; itd.

Na kraju opet naglašavam da je suicid kompleksna pojava koja zavisi kako od genetskih faktora, obilježja ličnosti pojedinca, tj. načina kako pojedinac rješava probleme, a isto tako i od životnih okolnosti u kojima se pojedinac nalazi. Ono što je važno jeste da budemo senzitivni na ponašanja i osjećanja ljudi koji nas okružuju, da zatražimo pomoć stručnjaka, čime možemo prevenirati gubitak na taj način.