U drevnoj Grčkoj studenti su često stavljali grančice ružmarina u kosu kada su se pripremali za ispite. Ružmarin se takođe pominje i u Hamletu kada Ofelija izjavljuje: "Postoji i ružmarin, to je za sjećanje: moli se, voli, upamti."

Studije su pokazale da ružmarin sadrži karnosku kiselinu, koja se bori protiv slobodnih radikala u mozgu. Ružmarin sadrži prirodne kiseline koje pomažu u zaštiti ćelija organizma i DNA od slobodnih radikala. Za jedinjenja koja se nalaze u biljci ružmarina se smatrae da sprečavaju razgradnju acetilkolina, hemikalije koja podstiče moždane ćelije, koje su odgovorne za memoriju i rasuđivanje, da komuniciraju jedne s drugima.

U nizu testova eterično ulje iz biljke ružmarina kod ispitanika je poboljšalo pamćenje zadataka koje je trebalo da urade u bliskoj budućnosti za čak 60 do 70% u odnosu na osobe koje nisu bile izložene mirisu ovog ulja.

Istraživanje objavljeno u  naučnom listu Therapeutic Advances in Psichopharmacology sugeriše da je hemijsko jedinjenje 1,8-cineol odgovorno za poboljšanu funkciju pamćenja. Prema studiji, subjekti su udahnuli ekstrakt ruzmarina prije obavljanja određenih poslova, a za to vrijeme testirani su njihovi nivoi stresa, raspoloženje, brzina i preciznost. Što se veća količina 1,8-cineola apsorbovala u krvotok, više je bilo pozitivnih rezultata!

U modernoj prirodnoj medicini ružmarin se koristi kao blago sredstvo protiv bolova, za migrene i problem sa varenjem.