Po pravilu, oni koji jednom upoznaju Ohrid, ponovo se vraćaju ovom gradu- muzeju, čija svaka crkva i crkvica, freska ili ikona predstavlja raritet neprocjenjive vrijednosti. Ohridsko jezero, koje često nazivaju i  makedonskim slatkovodnim morem je priča za sebe. U IX i X vijeku ovdje su djelovali Sveti Kliment i Naum, učenici Ćirila i Metodija, pa Ohrid važi  kao centar slovenske pismenosti i kulture i kao umjetnička riznica Balkana.

U obilazak grada idemo sa lokalnim vodičem Vladom. Počinje informacijom da je na američkom kvizu na pitanje : koji je najstariji grad u Evropi, slijedio odgovor -Ohrid.
Prvi doseljenici na ovim prostorima su bili u XII vpne Enheli, po kojima je i Struga imala antičko ime Enhelon. U to vrijeme naziv Ohrida je bio Lihnidos- grad svjetlosti. I danas, pri sunčanom danu ,stiče se utisak, kao da iz jezera izviru snopovi svjetlosti. U II vpne Lihnidos potpada pod Rimsku vlast. Bio je poznat trgovački grad. Karavani koji su išli sa zapada do Soluna, prolazili su kroz Lihnidos. Krajem V i VI vijeka dolaze Sloveni, od kojih je bilo najveće pleme Brsjačko. Dolaskom Slovena mijenja se i ime grada. Po jednoj legendi grad je dobio ime po položaju na hridi " o hrid ". Makedonski Sloveni su bili pod bugarskom vlašću do 971 god., kada je bio slom ovoga carstva. Nakon toga padaju pod vlast Vizantije. Sinovi Brsjačkog kneza Nikole, podižu ustanak 976 god., protiv Vizantije, kada Samuilo preuzima krunu. Vizantija je na Belasici potukla Samuilovu vojsku 1014 god.Vidjevši da mu je oslijepljeno 14000 vojnika Car Samuilo uzviknu " oh ridu ", poslije čega je preminuo. Po drugoj legendi Ohrid je dobio ime po ovoj Samuilovoj uzrečici. Kraj njegovog carstva je bio 1018 god.

Obilazak znamenitosti počinjemo od  Arheološkog muzeja koji je smješten u zgradi prepoznatljive arhitekture za  područje Ohrida. Ova zgrada je pripadala imućnoj porodici Robevi, koji su bili trgovci kožom a imali su i flotu za ribolov. Nastavljamo do crkve Sveta Sofija, koju je u XI vijeku podigao ohridski arhiepiskop Leon. Crkva ima oblik slova T. Predstavlja jedinstvenu galeriju srednjoevropskog zidnog slikarstva.
Stižemo i do Antičkog teatra, koji je 80% otkriven a 20 % tek treba otkopati. Za vrijeme rimskog doba korišćen je kao amfiteatar, pa je trebalo dograditi kaveze za životinje.
Penjući se prema vrhu, prolazimo pored većeg broja manjih i većih crkava, od kojih je svaka ima svoju priču.
Ulazimo u stari grad, ili Samuilovu tvrdjavu, gdje je u X i XI vijeku bila prijestonica makedonskog cara Samuila. Gradske zidine pojačavaju 18  kula sa četvoro vrata.Na sjevernoj strani se nalazi dio grada, za koji se pretpostavlja da je bio boravište cara Samuila. Samuilova tvrdjava rekonstruisana, nalazi se na hridi 792 mnv, rtasto zalazi i visoko se dize iznad Ohridskog jezera ( 695 mnv ). Sa tvrdjave se pruža predivan pogled na jezero, novi dio grada , na jezgro starog grada i okolne planine.

U povratku obilazimo ranohrišćansku Baziliku, koja je rekonstruisana u prvobitnom izgledu, ali privremeno željeznom konstrukcijom. Slijedi Crkva Svetog Klimenta ( Sv. Pantelejmon ). Lokalni vodič objašnjava da su na mjestu stare crkve Turci bili izgradili džamiju, ali 2000 god. srušeni su ostaci  te džamije, a 2004. god. završeno je obnavljanje crkve.

Sledećeg dana, krstarimo brodom " Aleksandar " po Ohridskom jezeru. Oduševljavamo se plavom, čistom vodom jezera. Imamo utisak kao da smo na moru, a ne na jezeru. Posmatramo okolne planine, prema jugu Jablanicu i Petrinju, a prema sjeveru Galičicu, koja razdvaja Ohridsko od Prespanskog jezera. Na plažama ispod Galičice, pored jezera je čitav kompleks hotela. Kako je sunčan dan, imamo utisak da se boja vode stopila sa bojom okolnih planina i neba. Na mjestima razdvajanja uočavaju se bijele konture, a planinski masivi su preslikani u vodi jezera. Jezero je površine 352 km2, od čega 2/3 pripada makedonskoj strani a ostatak Albaniji.
Ima oblik nepravilne elipse, veće ose 31 km, a manje 15 km. Interesantno je da je temperatura vode 26  C pri temperaturi vazduha 40 C. Najniža temperatura vode je 9 C ( dec.-jan.) pri temperaturi vazduha od - 7 C. Jezero nikada ne ledi. Najveća dubina mu je 286 m, a prozračnost vode do 22 m.
Starost se procjenjuje na oko 3,5 miliona godina. Smatra se, da su samo još dva jezera iste starosti i to: Tanganjika u Africi i Titikaka u Južnoj Americi. Nastalo je kao posljedica potapanja tla. U jezeru živi 17 vrsta riba, od kojih su najpoznatije ohridska pastrmka, koja opstaje samo u ovom jezeru i ribica plašica, od čije krljušti se pravi specijalni lak- sedef  kojim se premazuju biseri.Tajnu izrade laka, odnosno bisera porodici Talev, 1924 god. odao je jedan ruski emigrant. Tajna se prenosi sa koljena na koljeno samo preko muških nasljednika.

Obilazimo i Biljanine izvore. Legeda kaže da su djevojke prale rublje na ovim izvorima i da ih je ona koja ostane zadnja trebala zatvoriti. Biljana, kako je bila zaljubljena, zaboravila je to da učini, pa je od te vode nastalo jezero.

Produžavamo, dalje, preko mjesta Lagadin do turističkog naselja Peštani. Običaji i narodne nošnje Peštana inspirisali su Stevana Hristića da komponuje čuveni balet " Ohridska legenda ". U ovom mjestu se 28. avgusta za praznik Sv. Bogorodice organizuje grupno vjenčanje u crkvi, što je atrakcija za turiste koji se tu zateknu. Inače, ribari iz Peštana su važili za vrlo vješte. Imali su posebne čunove, podešene i za buru na jezeru, a ribu su hvatali raznim spravama.
Slijedi dio Nacionalnog parka Galičica, koji je to priznanje dobio 1958 god., zbog bogate flore i faune. U parku postoji 2000 raznih florija, od kojih je najpoznatija folija, koja živi još samo u brazilskim prašumama. Životinjski svijet je takodje bogat, a najrasprostranjeniji je risinj , jedna vrsta risa. Najviši vrh ove planine je Magare, po kojem je i planinarsko društvo iz ovog kraja dobilo ime. Preko Ljubaništa, 2 km udaljenog od albanske granice stižemo do manastira Sveti Naum, ispod kojeg se Crni Drim uliva u Ohridsko jezero. Izvor Drima je kombinacija 16 izvorišta ispod planine Galičice. Crni Drim prolazi i u Strugi izlazi iz jezera, nastavlja kroz Makedoniju a zatim se u Albaniji spaja sa Bijelim Drimom i zajedno čine Drim. Naziv je dobio po crnim algama koje su nastanjivale njegovo izvorište. Kasnije se tu nastanila riba klijen , kojoj su ove alge služile kao hrana.
Stižemo i do Crkve Sveti Naum, koja je radjena početkom 900-tih godina. Sveti Naum je umro 910 godine. Bio je poznat i kao čudotvorac, koji je svojim moćima liječio, naročito psihička oboljenja. Njegove mošti se nalaze u crkvi. Interesantno je navesti, da ako se uho prisloni na sarkofag sa moštima ovog čudotvorca, čuje se zvuk nalik otkucajima srca. Pretpostavlja se, da su to podzemne vode, čiji klokot odgovara frekvenciji rada srca.

Pored upoznavanja Ohrida i okoline, proslavili smo 8. mart, uz makedonsku, crnogorsku i muziku svih naroda bivše Jugoslavije. A, naravno nijesmo propustili priliku i da kupimo čuvene ohridske bisere.