U srednjem vijeku, u doba viteštva, ženi se nametao oreol čednosti što je značilo da je bilo potrebno da muškarac obezbijedi sigurnost da njegova supruga ne može imati genitalni kontakt van braka, pa tako ni roditi dijete van njega. U tu svrhu je razvijen čitav sistem zaštite, te su žene bile prinuđene da nose „pojaseve nevinosti“. Muškarci su kao potvrdu vlastitog viteštva preduzimali razne ljubavne poduhvate i na taj način razvijali kult romantičnog zanosa prema ženama sa kojima nije bilo tijelesnog kontakta, dok su tjelesnim zadovoljstvima udovoljavali na drugim mjestima, manje javnim.

Razvoj građanskog društva donosi sve izraženiju želju da se vlastiti život uzme u svoje ruke, promovišući induvidualizam. Što se ženske seksualnosti tiče, ona je izjednačavana sa reprodukcijom što je bio još jedan način kontrole žena. Ženski seksualni nagon smatrao se slabjim od muškog, a ako se ispoljavao kao jak takva žena je dobijala etiketu pohotne i nezasite.

Sigmund Frojd krajem 19. vijeka svojom teorijom seksualnosti pridaje jedan nov značaj, naglašavajući ideju o određivanju induvidue na osnovu seksualnog ponašanja. On iznosi sekusalnost na vidjelo i ističe njen značaj za razvoj i funkcionisanje ličnosti.

Mišel Fuko je odgovoran za pojavu pokreta pod nazivom seksualna revolucija u 20. vijeku. Cilj ovog pokreta je bio ukinuti seksualne tabue i imperative društva u pogledu toga šta je prihvatljivo ponašanje za muškarca i ženu. Seksualna revolucija zagovarala je ideju da je seks nešto poželjno i potrebno, u šta je potrebno upustiti se ako želimo da uspostavimo svoju induvidualnost. Reproduktivna funkcija odvajala se od seksualnosti i nije više bila u prvom planu, dok se na drugoj strani isticao značaj dobijanja specifičnog zadovoljstva za razvoj ljudskog potencijala.

Ljudska bića su jedini primati kod kojih seksualna želja i funkcija nije isključivo povezana sa reproduktivnim ciklusom. Seksualna želja podjednako uključuje davanje i primanje seksualnog zadovoljstva kao i reprodukciju. Jasnije rečeno, klitoris je organ čija zapravo jedina funckija jeste pružanje seksualnog zadovoljstva. Ženino iskustvo seksualnosti nije koncentrisano samo na genitalijama jer je zapravo ženska seksualnost cijelovito čulno iskustvo koje uključuje cijelo tijelo.

Ženska seksualnost može da uključuje fizički genitalni kontakt sa nekim, ali i ne mora. Neke žene mogu da dožive orgazam samo razmišljajući o nečemu što ih erotski uzbuđuje.

Funkcija naših sekusalnih organa i naše seksualne reakcije najvećim dijelom određuje način na koji naša kultura uslovljava odnos prema seksualnosti. Naša kultura favorizuje teoriju u kojoj je u heteroseksualnom odnosu prodiranje penisa u vaginu najprijatniji dio seksualnosti. No žene koje nemaju to iskustvo nisu nenormalne, jer je to samo jedan oblik seksualnosti i uživanja. Mnogim ženama seksualni odnos za koji su nas učili „penis u vagini“ ne pričinjava zadovoljstvo, što je vodeći razlog što veliki broj žena glumi orgazam.

Najnovija istraživanja pokazuju da stimulacija klitorisa, vagine ili materice, ili kombinacije sve troje uvećava šansu za doživljajem vrhunca.

Na ovom mjestu se zapitajte na koji način ispoljavate vlastitu sekusalnost.

Nakon odgovora koji ste sebi dali imajte na umu da statistički podaci kazuju da osoba što je zadovoljnija svojim seksualnim životom, postiže bolje rezultate na psihološkim testovima mentalnog zdravlja. Nije neobično što se učestalost polnih odnosa uzima kao jedino mjerilo po kojem se određuje kvalitet seksualne veze .

No, ipak je jasno da to nije jedino mjerilo. Neke žene liječe strah od samoće i napuštenosti održavajući polne odnose sa muškarcima koje čak i ne vole. Nezdrav, potencijalno disfunkcionalan život jeste onaj u kome žene koriste seksualne veze da bi ispunile sopstvene emocionalne potrebe.

Usklađenost komunikacije vašeg uma i vašeg tijela je ono što čini da se dobro osjećate.